آبان هم دارد می رود
با کوله باری پر از باد و باران و برگ هایِ نارنجی
با حال و هوایِ دلبرانه ای
که آدم را ناخودآگاه ، شیفته و عاشق می کند .
با لطافتِ کم نظیری ، که خیابان ها
را آماده می کند برایِ قدم زدن .
درختان ، مهیایِ یک تغییر شده اند ،
و تغییر ، بارزترین نشانه ی تکامل است
آسمان ، خودش را آماده کرده تا تمامِ دردهایِ
ته نشین شده اش را ببارد ، و زمین ، برایِ
بی قراری هایش ، آغوش وا کرده .
کاش ، همراهِ برگ هایِ خشکِ پاییز ،
تمامِ کینه و دشمنی و غم ها بریزد ،
کاش دوباره مثلِ گذشته ،
غمخوار و چاره سازِ هم باشیم .
هوا ، هوایِ رفاقت است و همدلی ،
فصل ، فصلِ دوست داشتن ،
و ماه ، ماهِ بخشش ،
ماهِ خوب بودن ...
"مهر" نیست ،
مهربانی که هست !
۲۴ آبان ۰۳ ، ۱۳:۰۹